اگر شما هم به جای عکاس این عکس بودید، احتمالاً همین بیضیِ قرمزرنگ را می‌دیدید، همین‌قدر بی‌نقص. اما وقتی از جای خود جابجا می‌شدید، این بیضی از هم می‌پاشید و بصورت خطوطی مُقطّع دیده می‌شد.
اینگونه تصویرسازی، در رده هنرهای آنامورفیک (anamorphic) قرار دارند که در آن، دیدنِ کامل و صحیح یک مفهوم یا شیء، تنها از زاویه (و فاصله) مشخصی امکان پذیر باشد.